نگاه گرم و سرخ
صورت تو به چشم من
خورشیده تو وقته غروب
نگاه روشنت به من
خالیه از مکر و دروغ
وقتیکه اسم تو میاد
دلم میشه دریای موج
با افسون تار موهات
جنون من میره به اوج
دیوونه ی نگاهتم
بیا و دردامو ببین
بیا تا با اومدنت
نشم شکسته تر ازین
بیا تو مهربون من
بیا دلم رو ابی کن
با اون نگاه گرم و سرخ
قلبمو باز افتابی کن
یادش بخیر اون روزا که
دلت پر از کینه نبود
اون دل مهربون تو
سنگی توی سینه نبود
دلیل زنده بودنم
صورت روشن تو بود
بهشت واقعی واسم
خنده ی بی غم تو بود
اما حالا بدون تو
دنیا برام جهنمه
معنی عشق و عاشقی
برام یه حرف مبهمه
دیوونه ی نگاهتم
بیا و دردامو ببین
بیا تا با اومدنت
نشم شکسته تر ازین
بیا تو مهربون من
بیا دلم رو ابی کن
با اون نگاه گرم و سرخ
قلبمو باز افتابی کن
حمید رحیمی
کار زیبایی بود آقای قاسمی تبریک میگم موفق باشید
بهزاد صنعتی
بسیار زیبا
علی اصغر شریفی
کار خوب و با احساسی بود . هرچند میتونست بهتر باشه و حرف خاص تر و جدیدتری رو درونش ببینیم. در این قسمت: **بیا تو مهربون من بیا دلم رو ابی کن**>>> من متوجه رنگ آبی در اینجا نمیشم. خب حالا چرا آبی؟ چرا سبز نباشه؟ رنگ آبی چه ربط محکم و یا سابقه تاریخی با مهربونی و دل قرص شدن داره. حتی دو خط بعدی، ( اشاره به گرم و سرخ و آفتابی) ، این سوال رو بیشتر پررنگ میکنه برای منه مخاطب! ** انشالله بیشتر از شما بخونم، موفق باشید**
بابک آرمانی
سلام اقای قاسمی کار خوبی بود.موفق باشین