جاده
جاده رو گرفته سرما
یخ زده خاطره هامون
واسه رد شدن نمونده
قدرتی دیگه تو پامون
طاقت دل کندنم نیس
طاقت دل کندنت نیس
بمیرم واست عزیزم
نایی دیگه تو تنت نیس
خونه نزدیکه می بینم
زنده میمونی میدونم
میرسیم به ته جاده
تو که باشی من میتونم
یخ زده تو چشمات اشکو
انگاری نگات به من نیس
تکیه کردنت به شونم
از تو میسازه یه تندیس
رو قرارمون نموندی
رفتی و آخر راهم
فک میکردم که میمونیم
تا ته جاده رو با هم