تو ترافیک صدا ها، مکث کن، رو قاب خلوت خاطراتمون

ترانه ها رو به تب دعوت کن، رو یخ بستگی ِ بوسه هامون

بهانه ها رو سقط جنین کن، به کودکی های قصه برگرد

تو سایه درمونی ستاره، بمون کنار این منِِ ِ شبگرد

بخون که خلوت نشین رؤیا،به حرمت واژه ها بمونه

کنار نبض به گل نشسته،سرود سرخ زخم و بخونه

شفاعت شوم شب رو بشکن،هوای دریایی خودت باش

رو خلوت خیس هر ترانه،سطری از تن ِ رهایی بپاش