یه ترانه خیلی قدیمی، که خیلی دوسش دارم. دلم نیومد توو آکادمی نذارمش.

آخ که چه ساده رفتی و اشکُ توو چشمام ندیدی
آخ داره باورم میشه به گریه هام می خندیدی

اون روز تلخ لعنتی، کاشکی منُ می فهمیدی
وقتی توو بارون چشام خیس بودی و می لرزیدی

هر چی صدا زدم نرو به من محل نذاشتی تو
شاید به جای عشق من یه عشق تازه داشتی تو

حق من این نبود که تو به سادگی ولم کنی
خودت به دریا بزنی رفیق ساحلم کنی

محال باورم بشه که رفتی از کنار من
یه روز به آخر می رسه قصه ی انتظار من