“جـــــــــاده”
آخـــــــر این جــــــاده منو
می بــــره تا مـــــرزِ جنون
همـــه امیدم به خداست
پیـــــــدا شه از تو یه نشون
دل به جــــــــاده میسپُرم
چـــــــــند تا پاییز بگذره ؟
یا تـــــــــــو رو پیدا بکنم
یا اسمـــت از یادم بره
پیــــــــچ و خم جاده منو
داره دلســــــــردم می کنه
مــــــــــن به تو نمیرسم ؟
این محــــــــــال ِ ممکنه
دارم می بینمـــــت از دور
که داری دور میشـــــی از من
اخــــــــه کی باورش میشه
قصـــــــــــــه ی تلخ رفتن
من این راهو برمیــــــگردم
برام راهـــــــــی نمونده
حتـــــــــی جاده از رفتن تو
راهــــــــو به اتیش کشونده