اقلیم
« اقلیم »
توی جغـــرافیِ قلبـت من یه جای پرت و دورم
گوشه ی کویر یادت خیلی وقته سوت و کورم
توی نقشـــــه ی نگاهت جای من چقد غریبه
اونـــورِ مـــرز سـکوتت ، پُرِ رازای عجـــــیبه
توو خلیج مهـــربونیت عمـــــریه ساحل نشیـنم
دل به دریا مـــــی زنم تا اوج چشمــاتو ببینم
آشنام با ســرد و گرم فصل مخملیه دستات
یه جنوبیه اصیــــلم توی شرجـــــیه نفســهات
معتـــــدل ترین دقایـــق ، توو شمـــــال آرزومی
وقتی با طـــــــرح تبسّم مـــث آینـــه روبرومی
زندگـــیم یه رشـــــته کــوهه پُرِ پستی و بلندی
مـــث وقـتی که نباشی ، مـث وقـتی کـه بخندی
غرب و شرق بی کسیمو زیر و رو کنی دوباره
حتّی اقلیم غـرورم ، نشون از عشــــقِ تو داره