طهران:

آلبوم عکسای بچگیم هنوز تهران قدیمو یادم میاره

یه نفس از ته دل میکشم و بازدمش غصه تو قلبم میذاره

سهم من از عکس تهران قدیم، این روزا یه دنیا دلتنگی شده

دوربینا به سمت تهرانه هنوز فقط حالا عکسامون رنگی شده

بچه های ما تا که بزرگ شدن، خامی جوونا وقتی پخته شد

خیلی چیزا رنگ تازه ای گرفت، (ط) تهران قدیم دو نقطه شد

دیگه قیصر از تو شهر ما گذشت، پوشش زنا یه جور دیگه شد

دیگه مردونگی جایی نگرفت وقتی که نامردی اینجا شده مد

همه پهلوونامون پنبه شدن، وقتی زور خونه توی گودی نشست

زور بازوی قوی ترینشون حرمت ریش سفیدمو شکست

خنده داره، اما گریه میکنم، آخه قیصرا به تهران نمیان

نسل من حرمت ریش سفیدو داشت، اما حالا ریش سفیدو نمیخوان

گلومو صاف میکنم اما یکی تو اتوبوس واسه من پا نمیشه

یعنی مهر من تو قلب یه نفر تا ته خیابونا جا نمیشه؟

دوستایی که توی عکسا دستاشون، از توی گردن من وا نمیشه

حال و روزشون درست مثل منه درد اونا هم مداوا نمیشه