از وقتی از پیشم رفتی
همین طور توی تشویشم
رو پیشونیم خط افتاده
دارم از غصه پیر میشم

شاید باورت نشه که
بی کسی روم اثرکرده
ولی باور کن که چشات
منو از راه به درکرده

باید ازم سوال کنی
بی توچی اومد به سرم
جواب میدم دوست داشتم
تورو به قد مادرم

سرمای سرد رفتنت
افتاده به جونو تنم
طناب بی وفایی تو
انداختی دور گردنم

بهار آرزو هامو
رفتی و خزونش کردی
به چه آسونی دلمو
لبریز از خونش کردی

تنهایی بیش از حدو
نمی خوام تجربه کنم
نزار جایی برسم که
از باتو بودن توبه کنم