قرن ما قرن مهربونی نیست //دوره ی انحطاط انسانه
قرن زنجیر و آهن و فولاد // بهترین جای امن زندانه
آدما مردوزن چه پیر جوون // همه زندونیه یه سلولیم
با نگاهی پر از شرارت و ترس//مثل کرما تو خاک میلولیم
هرکجا رو که چشم میندازی // پره از بچه های کارو طلاق
از حقوق بشر که میپرسی // پاسخی نیست جز فقط شلاق

آدمیت به بند طاغوته // سرنوشتی سیاه و نافرجام
همه لبخند میزنیم و میریم // به تماشای (جوخه ی اعدام)

زندگی ..نکبتی که شیرینه // مرگ حقه ..برای همسایه
تن فروشی ..واسه یه لقمه ی نون // ( تف) به این روزگار بی مایه!
مثه کابوسه روز و شبهامون // سینه از ازدحام غم لبریز
بودن اینجا یه جور تراژدیه // وزمین جنگلی پر از( تبعیض)

نسل ما نسل انفجار اتم // هر کجا بوی مرگ و باروته
نسل قطع نامه های رنگینو // مهر آتش بسی که مشروطه

این که گفتم برات تخیل نیست // قصه ی آدمای این دنیاس
توی این عصر علم و تکنولوژی // (برده داری) هنوز پابرجاست
زندگیمون شبیهه یک مرداب // دستو پا میزنیم بی فایده
اینجا دنیای نانجیبیه که // کمترین مشکلش (آپارتایده)
توی این شوره زار استبداد // وسط این عذاب دامنگیر
( نلسون) ای قهرمان چشاتو نبند // تو درختی پس ایستاده بمیر!
سمبل جاودانگی و غرور // مثه کوهی..مقاوم و تنها
تو یه اسطوره ای یه خورشیدی // تو شبای سیاه آفریقا
………………………
آخرش پر زد از زمینی که //همه جاش جز فساد و پستی نیست
شاید آروم بگیره توی بهشت // میگن اونجا (نژاد پرستی) نیست
آسمون آسمون ببار امشب // روی این خاک تا ابد برهوت
شاید آروم شه روح مردی که // اوج فریاد خشم بود و سکوت
با شمایم سپید و سرخ و سیاه // همه از جا بلند شین حالا
و بخونید به نام آزادی // (تا ابد زنده باد ماندلا)
تقدیم به روح بلند ابر مرد تاریخ معاصر جهان (نلسون ماندلا) یادش گرامی