(( وی چتیسم…! )) _((We Chatism…!))

((بسم اللّه الرحمن الرحیم))

برای دختری که که باد او را برد….

تو فراموشیِ مزمن داری!
حتّی اسم خودتم یادت نیست…
انقدَر توو رخوتت غرقی که
دیگه خشمی توی فریادت نیست!

توی قرن خنده دار مصلحت
روز و شب مشتتو پنهون کردی
دائم از وحشت بدچشمیِ باد
موی پرپشتتو پنهون کردی…!

تن سپردی به تعرّض تنش
پیش چشمت روزای شادت رفت;
انقدر گیج و حواس پرت شدی
که نفس کشیدنم یادت رفت!…

گم شدی توی ترافیک دروغ
زندگیت پُر شد از آدم کوکی
این روزا توو آینه که زل می زنی
به نگاه خودتم مشکوکی!!!

خواستی دنیااات پر از خلأ بشه
لحظه هات عین قیامت باشه!
به درَک که واقعا تنهایی
سرِ "وی چتت“ سلامت باشه!!!

حال اون بچّه ای رو داری که
وسط زلزله تنها مونده…
حال سربازی که زخمی شده و
توی خاک دشمنش جا مونده…!

مثل یک قطار بی مسافری
همه ی مسیرُ خالی میری
یه روز از همین روزا تنهایی
توی آغوش خودت می میری…

************ *********** ************* ************** **************
پ.ن:
به امید روزی که هیچ کس … هیچ کس … هیچ کس مجبور نشه تنهایی شو با خلأ پر کنه…

((لحظه لحظه هایتان پراز لمس حضور خدا))

https://www.academytaraneh.com/79389کپی شد!
1901
۴۱