قلم:
چاپ
شماره: ۷۵۳۶

باد و بادبادک

باد و بادبادک – ترانه

ایستادیم منتظرِ باد
بادبادکهامون توو آغوش
بی خبر از خبرِ باد
همه بی جنبش و خاموش

بادبادک یعنی یه تغییر
بادبادک یعنی یه امکان
بادبادک یعنی یه فرصت
بادبادک یعنی کماکان

یعنی اونچیزی که می خوای
یعنی اونقدر که می تونی
یعنی بی حسرت و انکار،
سهمِ زندگی ت بدونی

لحظه ها از ما گذشتن
لحظه هایی که یه قرنن
نیومد ، بادی نیومد
بادبادکهامون می افتن

به افق پشت می کنیم ُ
از خودش وا می ره آغوش
بی خیال و خسته می شیم
بادبادکهامون فراموش

دیگه پروازی نداریم
توی آسمونِ رویا
امید و آرزوهامون
پر نمی کشن به فردا

بادبادک  یعنی من و تو

یعنی این مهلتِ هستی

یعنی بادبادک  برقصه

توی این فرصتِ هستی

 

بگو بادبادکامونُ
چرا از یاد برده باشیم
یا خودمون رُ باهاشون
دست ِ باد سپرده باشیم

 

 

بعضی بادبادکاشون ُ

روی کولشون گذاشتن

رفتن جایی که بیاد باد

شاید چاره ای  نداشتن

 

بیا بادبادکامون ُ
سرِ دستامون ببینیم
بدویم تا تهِ فرصت
باد ُ ما بیافرینیم

مثلِ اون کفترِ تازه
که پریدن یاد می گیره
پروبال می زنه اونقدر
که هواشو باد می گیره

من و تو ، ما، توو افقها
بادبادکهامون توو دستا
بال وپر می شیم سراپا
باد و بادبادک و فردا
……………….محمود ناظری

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/7536کپی شد!
1135
۱۰
ترانه

  • عابد صالحپور سلام محمود جان کار خوبی بود احساس کردم بعضی جاهاش به وزنت وفادار نبودی وتو بعضی بیتا سکته خفیفی مشاهده شد موفق باشید @};-
  • محمود ناظری باد و بادبادک - ترانه ایستادیم منتظرِ باد بادبادکهامون توو آغوش بی خبر از خبرِ باد همه بی جنبش و خاموش بادبادک یعنی یه تغییر بادبادک یعنی یه امکان بادبادک یعنی یه فرصت بادبادک یعنی کماکان یعنی اونچیزی که می خوای یعنی اونقدر که می تونی یعنی بی حسرت و انکار، سهمِ زندگی ت بدونی لحظه ها از ما گذشتن لحظه هایی که یه قرنن نیومد ، بادی نیومد بادبادکهامون می افتن به افق پشت می کنیم ُ از خودش وا می ره آغوش بی خیال و خسته می شیم بادبادکهامون فراموش دیگه پروازی نداریم توی آسمونِ رویا امید و آرزوهامون پر نمی کشن به فردا بادبادک یعنی من و تو یعنی این مهلتِ هستی یعنی بادبادک برقصه توی این فرصتِ هستی بگو بادبادکامونُ چرا از یاد برده باشیم یا خودمون رُ باهاشون دست ِ باد سپرده باشیم بعضی بادبادکاشون ُ روی کولشون گذاشتن رفتن جایی که بیاد باد شاید چاره ای نداشتن بیا بادبادکامون ُ سرِ دستامون ببینیم بدویم تا تهِ فرصت باد ُ ما بیافرینیم مثلِ اون کفترِ تازه که پریدن یاد می گیره پروبال می زنه اونقدر که هواشو باد می گیره من و تو ، ما، توو افقها بادبادکهامون توو دستا بال وپر می شیم سراپا باد و بادبادک و فردا ...................محمود ناظری
  • منوچهر منوچهری(بیدل) @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- ://sherotaranehbidel.blogfa.com/
  • سعید ابطحی @};-
  • محمود ناظری دو بند دیگه اضافه کردم الان انگار امکان ویرایش این ترانه فراهم نیست تازه اومده رو سایت بعد اضافه می کنم
  • معصومه قریشی یاد رمان بادباک باز افتادم :-) لایکید @};- @};-
    • محمود ناظری @};- @};- چه جالب البته من متاسفانه اون رمان رو نخوندم// یه جمله برام پیامک شده بود که در جاییکه باد نمیوزد ادمها دو دسته اند انها که منتظر باد می مانند وانها که شروع به دویدن می کنند.... من اون جمله روعوض کردم به سه دسته کردن ادما و یه دسته هم اونایی ک بادبادکاشونو ول و فراموش می کنند رواضافه کردم یعنی شدن سه دسته اونا که بادبادک نگه می دارن منتظر باد می مونن اونا که فراموش می کنن و رها و اونا که می دوند..... و خب بعد بر اساس این پیامک این ترانه اومد تو ذهنم و گفتمش...ممنون