نشکن
اگه تکه تکه شد
دل ِ ناباور ِ من
وقتی پاره پاره شد
آخرین نامه ی ِ من
اگه بی حوصله شد
یه پرنده همنفس
وقتی آسمونُ دید
اما تو کنج ِ قفس
نشکن از کینه چراغی
که تو شبهای ِ تو خندید
گل ِ گلدون ِ بهارم
توی ِ مرداب ِ تو گندید
اگه بی تاب ِ بهاری
تو زمستونی ِ باغ
پی ِ خورشیدی و اما
نه تمنای ِ چراغ
تو شب ِ روشن ِ امّید
نگو از برزخ ِ تردید
اگه دیدی تو نگاهم
غم ِ رستاخیز ِ خورشید
نشکن از کینه چراغی
که تو شبهای ِ تو خندید
گل ِ گلدون ِ بهارم
توی ِ مرداب ِ تو گندید…