ساختمان زرد با اجر هایش شیشه ی شکسته با توپ هایش
مردم خسته ان از فقر و سختی ارزوشون با تو خوشبختی
تودل مردم ساختمون پیداس جهان مارو کجاش بی فرداس؟
فردا من بع دست خودمه فردا تو نیست دست ساختمون
درسّ زندگی میسازه دنیا دنیا توکه پیداس تو فردا
شعر و غزل هام واسه مردم ان غزلام کجان؟پیش مردم ان
بی تفاوتّ بی سلیقه ایم اخه دنیا رو بی عشق میبینیم
بیا بسازیم خونه رو بازم با پنجره هاش حرف بزن بازم
باز شد پنجره رو به اسمون کجایین شما همش تومردم
در به رو باز شد انگار یوسفم من اخه منم تو مثل تنم
قصه ی ساختمون اینجاست اینجا مردمش خوبّ باصفاست
سلام دوستان من در سیستمم درست تایپ میکنم نمیدونم چرا اینجا میریزه به هم اگه خواستید میتونم براتون ایمیل کنم
مرسی