منو بازم تو دعوت کن…
تو ایــــن آبادیـــه مخروب، دلـــــم یـــــــاد تــو رو کــــرده
میــــون ایــــن شـــلوغــی هـــــا، نبــــودت واقعــــا درده
پــــــر از درده نبـــــود تــــــو، بــــرای قلـــب بیمــــــــارم
ولــــی رو طاقچه ی قلبـــم، هنـــوز عکس تــو رو دارم
هنـــوز چشمــام پــــــر از اشــکِ، دلــــم لبــریز از نــالـه
نگو این عشـــق احساسی هنـــــــوزم واســـه تـــو کاله
.
.
.
تو ایــن شهـــر حراجی ها، چـــه ســاده میشه آزاد شد
چه ســـاده میشه هـــر لحظه، اسیــر بنــــد هر بــاد شد
ولــی از دوریِ مفرط، بـــه سمت تــــو رسیــــــدم بـــاز
دیگه خستم از این بن بست، می خوام با تو کنم آغاز
منو بــازم تـــو دعوت کن، تــو از مـن بگذر اینبـــارم
بــذار تو بـــازی دنیــــا، بگــــم عشــــق تــــو رو دارم