عیبی نداره
هوایِ خونه غمگینه
با این روزایِ تکراری
دلِ آدینه می گیره
ازین حرفایِ تکراری
چی کار با این دلم کردی
همش انگاری من خستم
نگاهم تویِ این جاده
قلم خشکیده توو دستم
تکون می ده خیالِ تو
تمومِ حس و حالم رو
داره هر لحظه می ریزه
دلم اینجا برایِ تو
دوباره تویِ این آینه
دو چشمم منتظر می شه
اگه برگردی باز پیشم
نگات زخمی رو آتیشه
داره می خنده عکسِ تو
چه روزایی گذشت بر من
چه زخمایی نشسته از
همین دوریت به رویِ تن
ولی عیبی نداره ، تو
همون جادویِ روزامی
تویِ قلبم زده تاول
تو عشقِ کُلّ ِ ، دنیامی
مهرناز عطایی
سلام.. اولین ترانه است که از تو میخوانم.. حس میکنم اینه هم دارد در ترانه بسیار متواتر بکار برده میشود.. گرچه من خودم از این کلمه لذت میبرم..بشرط استفاده مناسب و جدید.. اما میدانم که حرف برای گفتن داری.. از زخم روی اتیش که اولین بار است به گوشم میخورد _منظورم اوردن زخم با آتش_ میباشد، تعجب کردم و جالب ندیدم.. دست پر ببینتم دوستم..و یک چیز دیگر.. :مرا ببخش که اینقدر بی مبالاتم.. سرت که درد نمی آید از سوالاتم.. ؟ مرا ببخش که اینقدر.............................. @};-
سامان سعیدی
=D> like
حامد تقی خواه
سلام ترانه خوبی بود امایه سوال دل ایینه میگیره یا ادینه ؟ :S
جاسم ثعلبی (حسّانی)
سلام عمو جون ترانه ی با احساسی خواندم و لذت بردم لایکک @};- =D> اگه یادت باشه تکراری دوم اجباری بوده ولی اشتباه در تایپ داشتی .