مثه لبخندِ یه نوزاد،مثه دریا تو قشنگی

مثه یه ماه تُوی صحرا،مثه رویا تو قشنگی

تو مثه رنگین کمونی،مثه سبز تو باشکوهی

توغرور بی نظیری،توعظیمی مثه کوهی

تُوکویرم تو سرابی،تو مثه هاله ی ماهی

تو مثه نور چراغی ،تُو این عالم سیاهی

«مثه پروانه می مونی،گاهی هم فرشته میشی

دل من تنگه همیشه ،اگه پیش من نباشی»

تورفیق لحظه هامی ،تاهمیشه تکیه گامی

تویه تصویر قشنگی تُو مسیر این نگامی

واسه من چقد نجیبی ،تو به شفافی آبی

تو به زیبایی ابری توی ِ آسمونِ آبی

تو مثه حس عجیبی که می شینه توی شعرام

با تو جاودانه میشم،با تو انگاری تو ابرام

«مثه پروانه می مونی،گاهی هم فرشته میشی

دل من تنگه همیشه ،اگه پیش من نباشی»

تو همیشه یه نگینی،تویِ حلقه ی نگاهم

تو این جاده ی غریبی،همیشه یه چشم به راهم

منم اون ماهی قرمز تو واسم تنگ بلوری

توپناه گریه هامی،تو برام سنگ صبوری

تو برام خیلی عزیزی؛خالق ترانه هامی

با اینکه دوری عزیزم ؛اما انگاری باهامی

«مثه پروانه می مونی،گاهی هم فرشته میشی

دل من تنگه همیشه ،اگه پیش من نباشی»

پرویز کدخدایی

۵/۴/۹۱

بعدظهر یکشنبه ساعت ۱۸:۴۲