چشام وا شد به امیدی که روزی سبز بشه فردا
که خشک باشه توی دنیا یه روزی ریشه ی دردا
چشام وا شد به رویایی که هر لحظه تو رو داره
که هر لحظه گل لبخند روی لبهات می کاره
به امید تو هر لحظه توی این جاده ی خسته
دارم آهسته تر میرم دلم امروز شکسته

روی حرفی که از توهست چشام وا میشه هر لحظه
فراموشی برام مرگه بیا دوریت واسم بسه
یکم با من مدارا کن که من از دوری می ترسم
بیا برگردیم این راهو که من از فاصله خستم