اگه می موندی
قاب خالی روی دیوار
میگه نیستی میگه نیستی
همنفس بودی یه روزی
دیگه نیستی دیگه نیستی
دیگه نیستی که بگیرم
تو بغل بهانه هاتو
بکشم دست لای موهات
بخرم ناز چشاتو
اگه می موندی تو دستام پابه پای من می سوختی
همه ی بهانه هاتو به یه گریه می فروختی
رفتی غصه هات تموم شد
تو دیگه برنمی گردی
وقتی من بهت رسیدم
تو خداحافظی کردی
من رسیدم به یه دیوار
توگذشتی از تن من
این دیگه آخر راهه
منو بشکن منو بشکن
اگه می موندی تو دستام پابه پای من می سوختی
همه ی بهانه هاتو به یه گریه می فروختی
ارمیا برزین
فروغ حیدری
سلام دوست عزیز شروع ترانه تون رو خیلی دوس داشتم همچنین مصرع اول ترجیع بندو به امید خوندن بهترین هاتون @};- @};-
حامد تقی خواه
سلام ترانتون رو خوندم... " 8-> بکشم دست لای موهات " دست رو روی مو میکشن و یا توی مو میکنن دست رو نمیشه توی مو کشید @};- که خب این مورد رو من جزو حس امیزی ها قلمداد نمیکنم اما در کل کار خوبی بود در پایان ... جناب حبیبی کاملا با نظرتون مخالفم نظر من هم اینه ! اما خب وقتی پنبه ی منتقد توی کامنت ها کاملا تعمدی زده میشه... نمیشه حرفی درباره وزن و قافیه زد ! کاش ادم ها یاد میگرفتند مشکلات شخصی شون رو جور دیگری حل کنند @};-