امشب هوای زندگی دلگیرِ جونم

حال و هوای خونه سردِ مهربونم

گفتم تحمل می کنم تا لحظه ی مرگ

گاهی تحمل کن تو هم ,تا من بتونم

این روزها پیش نگات مایوس می شم

با این نگاه سرد تو افسوس می شم

داره چراغ ِ عشق من می میره با تو

با یک امید نیمه جون فانوس می شم

وقتی که عشق دیگری با تو عجینه

این زندگیِ لعنتیِ من همینه

اونم یه روز از تو جدا میشه عزیزم

هرگز نمیاد که به پای تو بشینه

حتی اگر از خونه رفتی من نشستم

این فکر بی تو مردن و در خود شکستم

تلخ کمی این خنده ها از روی عادت

با تو اسیر خنده های تلخ هستم

حال و هوای خونه دلگیره هنوزم

داری تلف میشی تو عشق سینه سوزم

اون هرزه , خوبِ من , بگو از تو چی میخواد

گاهی ببین تاریکه با تو حال و روزم

۹۱/۰۳/۲۰