آی کسی که یه روزی من زنده شدم با نفسات! ** دلو به عشقت دادم و شدم تباه اون نگات

میخوام بدونی که یه وقت دوستت داشتم اونقد زیاد** که حتی اندازه ی اون یه شب تو خوابت نمیاد

فکر میکردم تو میتونی قدر عشقمو بدونی ** یا اینکه تا آخرخط همسفرمن بمونی

اما میدیدم که غرور  نشسته توو حرفای تو ** گفتن دوستت دارمو سخت میگیرن لبای تو

ولی میگفتم به خودم بیخیال این غصه ها ** بادست هم پل میسازیم تموم میشن فاصله ها

عشق دلم مال تو بود ولی افسوس نفهمیدی ** برای گریه های من تو همیشه میخندیدی

اما حالا دیگه میخوام خوابتو باور بکنم ** برم به دریا بزنم  شبو شناور بکنم

میخوام دیگه تنها باشم تووجاده ی این زندگی ** من دیگه دوستت ندارم! بایه دنیا شرمندگی…