ترانه خنده تلخ
چرا انقد تنت سرده چرا به مرگ میبازی/چرا از حالته دستت برام شکلک نمیسازی
چرا بیدار خوابیدی بگو بازم نترسیدی/تو که با این همه غصه یه عمرو سخت جنگیدی
هنوزم خنده ی تلخت واسم دلگرمیه دنیاست/یه شاخه گل برات چیدن واسم سرگرمیه دنیاست
هنوز آتیش میگیرم نگاهاتو که میبینم/ خدایا من چرا یک روز فراموشی نمیگیرم
ببین پرهاتو میچینم که این وابستگی باشه/ که اعتباره دنیا هم به این دلبستگی هاشه
ببین نابودیه من رو نرو اینبار ازین خونه/ تو این دنیا به غیره تو برام هیچکس نمیمونه