غروبای لای کوه میگیره این دل من/
مست بی حیا میشند تکمه های پیرهن /
این غروب گرم وسرد میگیرد و وا میشه /
قله های گرگ و برف غروبا عزا میشه /
سهم خوشبختی من تو تب چشای تست/
بسه گردش نگات خون دل به پای تست/
بوی عاشقی بپاست تو نگای نم به نم/
تاول لبای جام غصه غصه غم به غم/
حالا دیگه صبح شده بغض لعنتی پرید/
ابر گوسفندی ولی پرده رو پایین کشید/
آخ دلم دوبار خون تو حصار ابر کور/
دل خورشیدی من گم شده بسوی نور/
تا دوبار سر زنه تا دوباره غم بره/
چه دلا که خون میشه ابر غم یه کم بره/