پیله ی درد
چقد هواتو کم دارم چقد از حالِ من دوری
یه وقتا که نمی خندی مث فانوسِ بی نوری
من این روزا گرفتارم پناهم پیله ی درده
تو این روزا نمی بینی که جاتو اشک پر کرده
نذار این فاصله جاتو پر کنه من بدون تو یه قلب خالیم
گریه از چشام سَر میره شبا تو نمی دونی توی چه حالیم
حضورت توی این تردید داره کم میشه از جسمم
دارم می ترسم از خطی که افتاده روی اسمم
بیا خورشید باش امشب ببین این خونه تاریکه
بیا دنیامو روشن کن تو باشی راه نزدیکه
ترانه ی تیتراژ فیلم ” فکر بد نکن “