تمام عمر من بی تو شبیه قصه ی جنگه

نبودت توی این خونه چه نامفهومه و گنگه

تو رفتی و منم تنها تو این خونه که می سوزم

همه زخمامو من اینجا به یاد تو که می دوزم

بی تو قلب من از سنگه،نگاهم سرد و بی رنگه

تو این تنهاییه مطلق دلم بی تو چه دلتنگه

دارم دق میکنم بی تی چقدر عاشقی سخته

همین دوریه تو از من شبیه مرگه بی وقته

بی تو دلتنگی و غربت واسم تنهایی میاره

همه احساس من اینه مثه تاری که شد پاره

تمام عمر من بی تو مثال شیشه و سنگه

تو این بازی بی پایان دلم اجباری می خنده

شاید روزی بشه اینجا کنارم باشی توو خونه
دلم گیره توهم هاست به یادت زنده می مونه