قناریمون تو آسمون چی کم داشت؟ که تو قفس کز میکنه یه گوشه؟

به حرمت مرگ کدوم ستارس که آسمون شبا سیا میپوشه ؟

کنار چشمک کدوم ستارس ، که ماه شبا حقیر و کم سو میشه ؟

کدوم بهار تو سرزمین دیگس ، که علت کوچ پرستو میشه ؟

یا بید باغچمون به تعظیم کی ، یه عمرکه خمیده سر به خاکه ؟

خورشید خانم وقت غروب، پشت کوه، در به در کدوم نگاهه پاکه؟

ابرا بی قرار  فصل پاییز، بغض میکنن از غم  کی ببارن ؟

قاصدکا تو کوچه پس کوچه ها ، قراره که از کی خبر بیارن؟

 …

آره چشات یه علت قشنگه! واسه همینه که دلم باهاته!

چشات به دنیا رنگ تازه داده، هر کی یه جوری عاشق نگاته

منم شبیه عاشقای قصه ، باید بشینم گرم هق هق بشم

نه! اینجوری که عاشقی نمیشه ! یه جور دیگه باید عاشق بشم….