دلتنگ بودنت شدم من دوباره
صدو سال گذشت و واسه من فرقی نداره
من راضیم به دردی که ازتو به یادگار مونده
هر سال من انگار بی فصل بهاره

دلگیرم از تو از این حال خرابم
دلتنگیه من واسه تو تموم نمیشه
ای کاش که برگردی به این خونه عزیزم
برگرد،دره خونه به روت بازه همیشه

من اونیم که تورو بیشتر ازخودش خواست
تو اونی هستی که باید حال این دلو بدونه
از بس قدم زدم تموم شهرو بی تو
تا خاطرت واسه من زنده بمونه

حتی اگه ثانیه ایی یاده من افتادی
یادت بیاد حسی که به قلبم میدادی
برگرد به اون لحظه میگفتی دوست دارم
برگرد به اون روزی که دستاتو بهم دادی

من اونیم که تورو بیشتر ازخودش خواست
تو اونی هستی که باید حال این دلو بدونه
از بس قدم زدم تموم شهرو بی تو
تا خاطرت واسه من زنده بمونه