دوریت نمیشه عادتم
خاک مقدس
برای دوست و پسردایی عزیزم که سالهاست ناجوانمردانه از دست دادمش.............................
آخر تو هم صدای من
رفتی و بی صدا شدی
مثل همه ی آدما
راهی قصه ها شدی
رفتی و بی تو همدمم
اشکای پشت شیشه هاست
روزای خوب دیدنت
یادم نمی ره آشناست
گفتی سفر یه حادثه ست
میسپارمت به روزگار
دلتنگ من نشو عزیز
هرگز برای من نبار
شاید که همسفر شدیم
تو راه شهر تازه ای
دوباره ساختیم قصه ها
از عشق بی آوازه ای
رفتی، نمونده خاطرت
از عشق ما ،ای همنفس
دلتنگ تو شدم زیاد
قلبم گرفت از این قفس
ای دوست من سفر بخیر
دوریت نمی شه عادتم
حرفات توی قلب منه
خاکت شده عبادتم
به یاد دوست و پسردایی بسیار عزیزم خشایار…..مهر ۱۴۰۳
mohaamaadrr
یا اونجا که میگه رفتی و بی تو همدمم اشکای پشت شیشه هاست منو یاد این ترانه انداخت که میگه همدم سکوت تنهایی من تیک تیک ساعتمه
mreza.irani123456@gmail.com
با سپاس از شما دوست عزیز..پایدار و سلامت باشید.
mer3de
سلام جناب ایرانی . کارتون رو خوندم . در مورد مصرع سوم بند اول با آقای تقی خواه هم نظرم . مثل تموم آدما روی وزن بهتری خونده میشه . در بند چهارم مصرع سوم هم بجای دوباره ساختیم قصه ها میشه اینطور نوشت : "دوباره قصه ساختیم ". اینطوری روون تر خونده میشه . موفق و پرترانه باشید
حامد تقی خواه
سلام مخومد رضای عزیز فکر میکنم از نظر ساخت سالم نرین کاری بود که ازت خوندم و بسیار خرسندم ، مثل همه ی آدما مصرع ۳ میتوتست بشه مث تموم آدما ، تا مجبور به اشباع نشیم ، آفرین ، با قدرت رو به جلو ....👈