هنوزم تورو دوست دارم ولی
می دونم تو این بازی بازنده ام
از حالم نپرس که جوابی نموند
همینقدر بگم که فقط زنده ام

مثه قطب شد این خونه لعنتی
من اینجا گرفتار کولاک شدم
دارم می گذرونم روزامُ ولی
با تنهاییام توی لاک خودم

“از عشق تو چیزی که مونده برام
یه مشت قرص اعصاب و دردِ فقط
می خواستم بشی زندگیم و نشد
شاید خواسته ی من زیاد بود ازت”

تو راحت فراموش کردی و من
گرفتار احساسی برعکس تو
هنوزم پُرم از تب خواستنت
اتاقم شده موزه ی عکس تو

یه جوری دارم زندگی می کنم
به من باشه مرگ انتخاب منه
همه خاطره های خوبم با تو
تو این روزا تنها عذاب منه