اگه رفتنی نبودی موندنی بودی یه نفس
باتومیشدزندگی کرد حتی کنج یه قفس

آسمون جای توبودولی من اهل زمینم
تورسیدی روی ابرا  امامن بازم همینم

قفسو هیچوقت نخاستی رفتنو بهونه کردی
پرکشیدی بی تفاوت  روی ابرا خونه کردی

پرشکسته تک وتنها منم این گوشه اسیرم
یه روزی میادکه من هم گوشه قفس بمیرم

یه روزی میاد که دنیا کاری به کارم نداره
روزی که من دیگه نیستم تابرام قفس بزاره

به تومیرسم یه روزی راهی نیس تاتورسیدن
یه نفس فاصله مونده بین دستای تو و من

به تومی رسم یه روزی باتواز این روزا میگم
این روزامیگذره بی تو بازامشب خوابتو