ژست لبخند
باز صدای پای شعرم رو تن داغ خیابون هنوزم میشه نوشت و شاعری کرد خیلی آسون
بازصدای پای شعرم روتن داغ خیابون
هنوزم میشه نوشت وشاعری کردخیلی آسون
میشه ته مونده ی عشق وجون بدی بایه ترانه
میشه عاشق شد و بارید یه تابستون بی بهونه
میشه لبخند یه رویا گل کنه روی تن تو
بوسه ی بهار بشینه زیرپلک پیرهن تو
حتی یه دلیل ساده کافیه تا تو برقصی
جابشی باژست لبخندتوی حجم قاب عکسی
میتونی روی تراس وگلای پیچک بکاری
توی دفترچه ی شعرت پولک واژه بباری
موهاتو بدی به بادی که میپیچه دورشالت
اسم یه غزل بشینه میون فنجون فالت
بازصدای پای شعرم…