« می بخشمت »

خیـــــالـت یـه فــریاد ِ مُـمــتــدّه کـــه
توو گوشـم مـث بمــب صدا می کنه!
یه سـر درد مـی شه توی این سکوت
که مـی گـــیره بازم رهــا مـی کـــــنه

دیگه حالم از اینکه شـب- پرسه هـام
به یاد ِ تــوه ، هـی به هـــم می خوره
هـــراس ِ کــــنار کــــسـی دیـــــدنــت
مــث پُـتک توی ســـرم مـــی خـــوره

تــو بـا اولـــیـــن اتـفــــاق پــس زدی
نمـــوندی ، بجنگی و ســرسخت شـی
بهـــت رو زدم کـــه نجـــاتــــم بـــدی
بهــم پشت کردی که خوشبـخت شـی!

تـــو تــرجیـــح دادی بـــری راهـــتــو
دلــت از گــذشـــتــن اِبایــی نداشـــت
کســـی رو که عشقـــم صــدا می زدی
تـوی قلـب ِ تو هیــچ جایـی نداشــت!؟

دارم بغضــمو قورت مــی دم کــه باز
نتــونه تــوو غــمــگـریه بنــدم کـنه !
زمینـــم زدی تـــا بــه اوجـــت بـــری
کـی مـی تونه جز مـرگ بلنـدم کـنه؟!

یـه جـوری شکــسـتم کــه حــالا دلــم
مـی تــونــه فـقـط غـصـه بافــی کــنه
چقـد سنگـم اونقـد که مـی بخشـمت !!
مــی ذارم کـــه دنـیــا تــلافــی کــنه