دل درمونده
همین دل٘ باعِثِ این سادگیـم بود حواسِش دور اَزَم ، از خستگیم بود به هرکی رو نشون داد وُ نترسید همیشه باعث شَرمَندگیـم بود
بِجُـز دل بَستَنـای ساده ی من
کسی چیزی اَزم یادش نمونده
به هرکی رو نِشـون دادم توو دنیا
مَنـو تا مرزِ بدبختیم کِشونده
همین دل٘ باعِثِ این سادگیـم بود
حواسِش دور اَزَم ، از خستگیم بود
به هرکی رو نشون داد وُ نترسید
همیشه باعث شَرمَندگیـم بود
یه جا دل خسته از دلبسته بودن
یه جا گیـرش به عشقِ تازه می شد
چقد گفتم بشین توو کُنجِ سینه ام
منو پای پیاده ، با خودش بــُرد
می برد وُ زخم وُ پُشتِ زَخم می کاشت
نَمک رو زَخمِ باز وُ تازه می ذاشت
نَفهمیـد و نَتَـرسید و نَپُـرسید
چرا دنیام و کوه غُصَّـه برداشت
من و کوهِ غَم و غُربَت توو دنیا
یه مَردِ خَسته و بی رنگِ رُویــا
چُطور باید بـِره دنبالِ حقَّـش
دل دَرمونده ی بی فکـر فردا
#حسین_خزایی
#دل_درمونده
نهم مرداد ماه نودو شش
مطهره مهماندوست
می برد وُ زخم وُ پُشتِ زَخم می کاشت نَمک رو زَخمِ باز وُ تازه می ذاشت درود، ترانه ی دلنشینی بود.
محمدرضا ايراني
سلام دوست عزیزم آقای خزایی ترانه خوبی بود ولی یه دل مگه چند بار میتونه عاشق بشه؟؟؟؟ شما هر بار که معشوق تنهاتون میزاشت سریع می رفتین سراغ بعدی....بزارید دلتون یه چند وقتی استراحت کنه....