ترانه
به دلم مونده
به دلم مونده یه عمری
حسرتِ یه خوابه راحت
همه جا فکرِ تو هستم
شایدم از سرِ عادت
پُرِ دلهره است تو ذهنم
بین بودن و نبودن
همه دنیا رو گرفتی
همه دنیا رو به جز من
“آره نفرتم یه حسه
اگه از سمت تو باشه
حتی راضیَم به این حس
تا هیچ احساسی نباشه
همه ترس من از اینه
عادی شه فاصله هامون
از توُ دفتر تو کم شه
تک تکِ خاطره هامون”
قبلِ هر جنگی همیشه
من که مغلوب تو بودم
چرا بد شدم تو ذهنت
منی که خوب تو بودم
بستی چشماتُ و نگاهت
همه دنیامُ خراب کرد
بدترین حادثه این بود
بی تفاوت باشی و سرد