هوایی که سرم اومد
سالها پیش...
از اون روزی که رفتی تو
اشکای من رَوونه شد
تمومِ هست و نیستِ من،
زندونِ کُنجِ خونه شد
لحظه ی رفتن تو بود
دیگه نشد چیزی بگم
نخواستم آزارت بدم
بعد ِ تو دل، دیوونه شد
هوایی که سرم اومد
هوای رفتن تو بود
اگرچه این هوا واسه ت
یه راه تازه ای گشود
به بدرقه ت که اومدم
چقد غریب بودم برات
به این دارم فکر میکنم؛
بینِ ما دو، هیچی نبود؟!!!
منِ دیوونه رو بگو
هنوز دلم تنگه برات
هزار بارم بیای بِری
عشقم همین رنگه برات
مگه میشه دل از تو کند؟
مگه به این سادگیاس؟
ببین هوام بارونی نیس
آسمون هف رنگه برات
اگه نگی دوسم داری
فکر نکنی غمگین میشم
به هر کی خواستی دل ببند
تو خوش باشی منم خوشم
کسی رو که دوسش داری
نذار یه وقت تنها بشه
بهش بگو: دوسش داری
فقط همینه خواهشم
هوایی که سرم اومد
هوای رفتن تو بود
اگرچه این هوا واسه ت
یه راه تازه ای گشود
#علی_پاداش (بها)