محاله
“محاله”
از وقتی توو دنیای رویام پا گذاشتی
گلبرگ احساست رو روو قلبم نشوندی
با هر قدم از جاده های بی پناهی
منو به اوج حس دلبستن رسوندی
تو تکیه گاه محکمی شدی که می شد
تموم حس لحظه های سختو سر کرد
با تو همیشه واسه به فردا رسیدن
تا مرز نا امیدیم میشه خطر کرد
من با نگات رد میشم ازهراس هر شب
نگات همیشه مث خورشید روبرومه
وقتی دلم لبریز از عشق تو میشه
کابوس لحظه های تنهاییم تمومه
از من نگیر احساستو اصلن نمیشه
دل کندن از عشقت برای من محاله
وقتی یه روز چش روی احساسم ببندی
پرسه توو شهر آرزوهاهم خیاله
با من بمون تا همقدم باشیم همیشه
فردا نباید سمت خوشبختی ببازه
جز تو کی می تونه که با عشق و محبت
روو دره ی سقوط رویا پل بسازه
ترانه سرا؛وحیدی(سورمه)
حسين عباسي بائي
زیبا بود بجز چند مورد سکته وزنی که خوانش رو دچار مشکل می کنه تصویرتون زیبا بود موفق تر باشید
وحیدی(سورمه)
سلام آقای عباسی ممنون از اینکه باز هم به خونه ی کوچک ترانه م سر زدین در مورد سکته ی وزنی باهاتون موافقم ولی چون من همیشه روی ملودی ذهنیم ترانه هامو می نویسم این مشکل بوجود میاد و روی ملودی این قسمت ها که فرمودین میشینه ولی اگه آهنگساز بخواد روی ترانه ی من آهنگسازی کنه و با قسمت هایی که نوشتم مشکل داشت خیلی راحت با جایگزین کردن یه سری کلمات که همون مفهومو برسونه این مشکل حل میشه و خوشحالم که به نظرتون تصویر ترانه م زیباست امیدوارم شما هم همیشه موفق باشین
یاسر بهبهانی
سلام خانم وحیدی عزیز. ترانه هاتون خیلی پخته و از نظر وزنی خیلی خوب هستن. بعضی عبارات دو سه کلمه ای که درست می کنید ریسکشون بالاست و احتمال اینکه درست نباشن هست. مثلا شاید نشه دره ی سقوط رویا رو ترکیب موفقی دونست.چون امکان سقوط هرچیزی به دره وجود داره و دره ای نیست که بگیم فقط رویا توش سقوط می کنه.
ناهید سلیمانی
سلام نسترن عزیزم ترانه ی زیبا و با احساست رو خوندم ولذت بردم موفق باشی مهربونم