غزل عاشقانه
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﺎ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻐﺾ ﮐﻬﻨﻪ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻭﺍ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﻣﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺖ
ﭼﻮﻥ ﻭ ﭼﺮﺍ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﻭ ﺍﻣﺎ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ
ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺍﺯ ﻋﻄﺮ ﺗﻮ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺳﺖ ، ﺁﺭﯼ
ﺍﯾﻦ ﺑﺮ ﮔﻬﺎ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺭﺍ ﺯﯾﺒﺎ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ
ﺣﺘﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻐﺾ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻢ
ﻣﻦ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻥ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺖ ﺟﺎ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ
ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻭﺍﺭ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﺳﺮﻭﺩﻡ
ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﯽ ﺍﺯ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﻧﻮﺷﺘﻢ
ﺑﻐﺾ ﻣﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮﻫﺎ ﻫﻢ ﻭﺍ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ
ﺍﺯ ﺩﻓﺘﺮ ﺷﻌﺮﻡ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﮐﻮﭺ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﻓﮑﺮﯼ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺷﺎﻋﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ
# ﻡ. ﻓﺘﺤﯽ
ofoghkhamoosh
درود دوست عزیز،زیبابود?
یاسر بهبهانی
غزل قشنگی بود خانم فتحی. آفرین