مردمانی که در این دوران
سرشان مثل کبک در برف است
دل نبندید به قول هایشان
که فقط یک مُشت حرف است

سرشان به تنشان نمیارزد
میروند پشتِ چهره های دروغ
تازیانه میزنند من را
گویند صف را کردی تو شلوغ

گاه پشتِ چهرهِ شان هستند
گاه خودِ واقعیشان اما
نمیدانند آخر در این بوران
جان میدهند از سرما

من مینویسم تو میخوانی
من میخوانم تو گوش میدی
اگر در این جهنم آبی بطلبم
میدهی اما جوش میدی

نمیدانی چه شد که اینجایی
فکر میکنی که در وهمی
نگاهی بیاندازی به اطرافت
خودت همه چی را میفهمی

میانه حرکت کن، نترس
نه مایل به راست یا چپ
اگر خطایی کنی میبینی
تو هم میسوزی در این تب