حال من بی تو شبیه
حال لاله های باغه
صورتم قرمزه اما
تو دلم هزار تا داغه‌…

غممو هیچ کی نفهمید
جز دل چوبیه گیتار
توی وقتایی که مشتام
مونده جاش رو گچِ دیوار …

آیینه ی خونه دمش گرم
هی شکستو بی صدا موند
این قناریم ک طفلی
هر چی خوند از غمِ من خوند…

پنجره پلکشو وا کرد
که هوای خونه واشه
شاید از کوچه گذشتی
حواسم به تو نباشه…

عطر تو شبیه عطرِ
هیچ کسی نبود تو این شهر
چشات از عسل ولی حیف
کرده دنیامو پر از زهر…

دوری از تو عین موهات
دلم و آشفته کرده
من خودِ قطب شمالم
دستمو ببین چه سرده…..