فراموشی
چه دنیا بی هوا بد شد
چقد دلگیرو داغونم
کجا تکرارو تنهایی
تموم میشه نمیدونم
صدای ناله ی ساعت
چه غوغایی به پا کرده
سکوت مبهم شبهام
شروع لحظه ی درده
مگه میشه همه چیزو
بدی دست فراموشی
بگی هیس خوشی خوابیده
رسیده وقت خاموشی
تو این دنیای نا معلوم
فراموشی،یهو مد شد
چه آسون میگذریم از هم
چقد عاشقی بیخود شد
تمام سهم من از تو
یه مشت خاطره ی گنگه
مثه ماهی که این دنیاش
واسه سه ثانیه تنگه