تنها تو بودی    تنها تو موندی و    تنهاییای من

نا شکر و بی وفا   سر تا پا تقصیرو   باز پا به پای من

هر روز تو دلم   از شادی و غمم    بازدید میکنی

می خندی و هنوز   برگشتن منو    تمدید میکنی

با مهربونیات     کاسه دنیامو       هر شب پر میکنم

با بی وفاییام     باز از خودم تورو      دلخور میکنم

چشمای کور من    چشماتو میبندی   رو چش سفیدیام

تنها امید من       دستامو میگیری     تو نا امیدیام

گاهی که کج میرم     هر جور شده میای    باز رامو میگیری

میبینی کارامو     می رنجی و بازم     دستامو میگیری

گاهی با غرور     میخوام ازت دنیا      بشه به کام من

شادم کنی میرم    وگرنه می رنجم    اینه مرام من

گاهی یادم میره     منم مسافرم     گاهی که تو وهمم

همیشه هستی و    هر لحظه با من    انگار نمی فهمم

شب توبه میکنم     روز اما میشکنم     این حال و روزمه

از بی وفاییام        از مهربونیات       هر چی بگم کمه

گاهی شبا هنوز     سوی تو میپرم    میبینی حالمو

میترسم از کارام     دلخور بشی شبی    بچینی بالمو