فرش رویا
مترسکــــــــی میون شالیــــــــــــزارا
روو فـــــــرش رویای خودش نشسه
اصن حواسش به کبوتـــــــــــرا نیس
تو ی خیـــــــال بار سفــــــر رو بسه
همش توو آرزوش اینــــــه یه روزی
مث همه آدمــــــــــــا جــــون بگیــره
خســـــه شده دنبـــــــال یه بهونه س
انگـــــــــــار توو دام باورش اسیــره
مترسکـــــــــم بهت میگم بدونــــــی
که آرزوت چیزی به جز هوس نیس
آدمـــــــــــا زندونــــــــی سرونوشتن
دنیا واسه آدمـــــــــــا جز قفس نیس
مترسکم نگـــــــــــــو که خسه هسی
دنیات مث لالایی واســـــــــــه خوابه
به لحظه هات فرصت موندن بــــــده
غصــــــــــــه نداشتنم یه جور سرابه
تا وقتیکــــــه تن تو پوشالیــــــــــه
از غم و غصــــــه ها نداری سهمی
قصه ی آدمـــــــــــــــا به رنگ درده
اینو تا مث من شــــــــدی می فهمی