من و یه اتاق خالی

یاد روزای قدیمی

عکس له شده تو دستم

نیستی حالمو ببینی

روز آخر زیر بارون

آخرین حرفای ما بود

توی کافه قدیمی

قبل این جداییا بود

حرفای تلخ تو، اشکام

یادشون همش باهامه

وحشت از مردن دنیام

هنوزم توی چشامه

فکرشم نکرده بودم

یه دفه انقد عوض شی

عاشقم بودی یه روزی

چجوری تونستی بد شی

واسه ی کشتن رویام

تقدیرو بهونه کردی

بعد رفتنت از اینجا

دنیامو ویرونه کردی

اشکای سردمو دیدی

چشاتو بستی و رفتی

ساده بودم که میگفتم

تو تا اخر پیشم هستی

عکس تو پیرهن خیسی

که هنوز عطرتو داره

اینجا واسه دل تنهام

تو نبودت یادگاره