بوف کور
مغرورم ، با تنفری بی اندازه
شب سایشو رو من میندازه
من فقط زبونمو در میارم
اون فقط تصویرمو میسازه
دور دستام چند تا نقش از نماز مادرم
ویولن تنها ساز آخرم که می زد برادرم
من و تو تسلیم همین صدا میشیم
من سیاه میشم از شراره غم
لب تو سیاهه تن من بلوره
شب سوت و کوره
این معنیه غروره
اون بوف کوره