آخرین وصیت
نـمی دونـی قیامـــــتیــــــــه اینجــــــــا
آتیشو خون از آسمون می بـــــــــاره
چه خوبه نیستی دشمنـــو ببینــــــــی
چه جور بــذرای کینـــــه رو میکاره
چقـد(ر)سخته بدونی تـــوی این دشت
چه لاله ها ئی رو کـــــــه سربریـــدن
ندیـــدی اشکامــو وقتی می دیــــــــدم
چه بی رحمانه گل هامونو چیــــــــدن
صـــــــدای توپ و تانکـو تیر وحشی
داره یکســـــــــره می پیچه تو گوشـم
نمی دونــی بـــــــــرای حفظ این خاک
چــه بار سنگینی دارم رو دوشـــــــــم
میــــــون ازدحــــــــام عشقــو و ایثار
دارم حرف دلـــــــم رومـی نویســــــم
قلـــــــــم داره می رقصـه روی کاغـذ
میلغـزه اشـــــک رو گونه های خیسم
بازم دستـــــــــــــــام میشه زبون قلبم
بهت میگه عزیــــزم مهربونــــــــــــم
دلم می خــــــــواد واســــه آرامش تو
تـا پـای جوون توو این آتیــش بمونم
نمی دونـــــــی چه دلتنـــــــــگ نگاتـم
می دونـم که چشات پر ابــرو خستــن
ولی بایــــــد بدونی با چه عشقـــــــی
همــــه بار سفر رو اینجــــا بستـــــــن
سفــــــــارش می کنـــم ای نازنینـــــــم
باید محکــم باشی تو مث یه کـــــــــوه
نــذار اشکـت رو دختـــــــرم ببـینــــــه
نباشـــــــــه تو دلت یـــــه ذره انــــدوه
خـداحتمــــا میگیــــــــــــره دستاتــونـو
نمـی ذاره تک و تنها رهـــــــا شیـــــن
میشه پشتو پناتــــــــــون تا همیشـــــه
که از تموم غصـــــــــه ها جــدا شین