آشنا

من از هوای تو پرم
تو این شبای بی نفس
یه گوشه بی حضور تو
کز می کنم کنج قفس

تویی که با نور امید
قد می کشی تو باورم
تو کوره راه زندگی
تویی پناه آخرم

بیا که تو کویر دل
نم نم بارون بگیره
نگاه سرد و یخ زدم
با خنده هات جون بگیره

بیا بیا که عاشقم
همبغض هر شقایقم
یاد تو جاری شده باز
تو هق هق دقایقم

ای آشنای خوب من
وقتشه از راه برسی
توی این شبای تار من
تو مثل یک ماه برسی

با تو به شهر آرزو
به اوج رویا می رسم
جاری می شم مثل یه رود
با تو به دریا می رسم

بیا که تو کویر دل
نم نم بارون بگیره
نگاه سرد و یخ زدم
با خنده هات جون بگیره

بیا بیا که عاشقم
همبغض هر شقایقم
یاد تو جاری شده باز
تو هق هق دقایقم

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/92800کپی شد!
1070
۵