گورِ عمودی
تبعیدیِ دیوارِ چین می شم
گورِ عمودی نفرت انگیزه
این سایه که افتاده رو دیوار
یک روز آجرها رو می ریزه
تبعیدیِ دیوار مین می شم
از ترکشِ ترانه هام پیداس
پرچمِ صلحمونو می بخشم
به تک تک دریچه های باز
تا آسمون دیوار می چینی
از ارتفاعت عشق می باره!
من از ترانه تیشه می سازم
تنها سلاح تو یه دیواره!
واسه دریدنِ دلِ دیوار
پنجره ی رو به جنونم باش
آجر به آجر مرگ روی مرگ
واسه پریدن آسمونم باش
هی کوووووه می کاری سر راهم
انگیزه می دی که مصمم شم
انگیزه می دی واسه جون کندن
توووو راهِ تُو یه کوه محکم شم
تا بیستونِ قصه راهی نیست
این خونِ فرهاده که می جوشه
شیرینِ پشتِ آجرای من
تیشه ی این دیوار، آغوشه!
تو از منم عاشق تری گاهی
گاهی تو هم با تیشه همدردی
دستات، آجری شده اما
ثابت نکن که ناجوونمردی
واسه دریدنِ دلِ دیوار
پنجره ی رو به جنونم کو؟
آجر به آجر، مرگ روی مرگ
واسه پریدن، آسمونم کو؟
دیوار، طولانی تر از عمره
جون می کَنَم دستاتو می گیرم
گورِ عمودی آخرین راهه
من با کمال میل می میرم!