از جیغ ِ ممتد توی مغزم/ تا طرح مبهم انتظار
با قامتی که به گُل نشست/ توریل بازی این قطار
با هر سکوت تو سُر می خورم/ از عربده خانه ی اعتراف
گاهی شبیه خودم می شم/ بغضی که نشسته رو غلاف
بخون به نام خون وخطر/ بمون کنار این همه زخم
تو شب نشینی ِ تیر وتبر/ بخون برای این همه زخم
به آیه های تنم مؤمن باش/ که طلوع ترانه های ترکشم
هجا به هجا ، من و از برکن/ که بغض خدارو نفس می کشم
مجید صادقی
سلام محسن جان کار خوبی بود مرسی
mohsen mazkhoori
تشکر رفیق
علیرضا سرمدیان
سلام محسن جان کار خیلی خوبی ازت خوندم...رفیق...
علیرضا سرمدیان
با هر سکوت تو سُر می خورم/ از عربده خانه ی اعتراف گاهی شبیه خودم می شم/ بغضی که نشسته رو غلاف البته یه جاش واسم برداشت های متفاوتی داشت که باعث شد بیشتر دوسش داشته باشم کارتو ...واسه همین برداشتمو واسه خودم نگه می دارم ...ممنون ..
mohsen mazkhoori
درود ازنگاه تان. جناب سرمدیان اینکه برداشت تان را به متن تحمیل نمی کنید؛ نشانه ی نگاه باز شما به متن است واین همان چیزی است که در سطرها به دنبال آنم ؛ هرچند که هنوز در ابتدای خودم هستم.
شهاب حسینی
می پسندم خوب بود و خاص
mohsen mazkhoori
سپاس گرامی . آمده ام که بیاموزم.
نيما سكوت
با هر سکوت تو سُر می خورم/ از عربده خانه ی اعتراف گاهی شبیه خودم می شم/ بغضی که نشسته رو غلاف درود محسن جان عالی بود
mohsen mazkhoori
تشکر نیمای گرامی.