ایستگاه

هوای گرگ و میش رفتن تو
حسی برام نداشت بجز انتظار
چشمام و دوختم به مسیر دو ریل
تا برسه دوباره صوت قطار

تو نمی دونی که یه عمره هر روز
به نرده های ایستگاه تکیه می دم
مثه دو خط ریل موازیه هم
باز می رسم به تنهایی خودم

نیستی ببینی که غروبا ایستگاه
سرد و مه آلوده همیشه بی تو
تنها مسافرش فقط من هستم
که منتظر نشسته برگردی تو

دلم هنوز روشنه می بینمت
چه ساعتی می رسی از راه بگو
کدوم قطار عطر تو همراهشه
به عاشق خسته ی ایستگاه بگو

یه عمره متروک دلم تو ایستگاه
کاش تو کوپه کنار تو بشینم
یا وقتی از کنار من تو قطار
رد می شی از پشت شیشه ببینم

به نرده های سرد ایستگاه شهر
تکیه می دم با یه سیگار رو لبام
خاطره های تلخ و دود می کنم
من از تو آینده روشن می خوام

ترانه:مرتضی رامندی
۱۷ بهمن ۱۳۹۳

https://www.academytaraneh.com/90072کپی شد!
1008
۱۰

درباره‌ی مرتضی رامندی

شاعر و ترانه سرا دارای مدرک کارشناسی کامپیوتر ترانه را به صورت حرفه ای از کارگاه استاد کاکایی و بهروز یاسمی و امیر ارجینی و در جلسات استاد سعید بیابانکی آموخته است. morteza.ramandi@yahoo.com ramandimorteza@gmail.com