هر شب یه ترانه،توی آغوشم می میره
دلم بدجور می گیره
هر روز یه غباری، پشت پنجره می شینه
همه دلتنگیم همینه
با فکرت ابری میشم ،ولی تو نیستی پیشم
دنبال رد پات هنوز میگردم
رسم دل سادمه،که هرچی باز یادمه
حتی یه ذره کم نشد از دردم

یه گوشه چشمی بکن،به من تنهاتر از درخت کاج خونه
دلت واسم بسوزه،برس به داد روح سرد و محتاج خونه

باورم نمیشه ،دنیا بی تو باز شلوغه
رفتنت یه دروغه
هر لحظه بغضی تو،گلوم در حال تکثیره
شاید این دست تقدیره
رنگ چشام عوض شد،عشقت مثله مرض شد
طبیب بیرحم دل من بیا
با من چرا بیرحمی،با اینکه خوب میفهمی
خالیه هر التماسم از ریا

یه گوشه چشمی بکن……