کافه
عطر موهاتو شنفتم
عشقمو به هر کی گفتم
حالا به پاهات میفتم
دوباره بیایی پیشم
از همه دنیا بریدم
درداتو به جون خریدم
به ته جاده رسیدم
ولی باز خسته نمیشم
کاش بدونی بی تو اینجا دلم از همه کلافه اس
عصرای هر روز هفته پاتوقش تو کنج کافه اس
یه بغل خاطره داره آلبوم عکساشو بسته
نمی خواد یادش بیاره بس که با یادت شکسته
سایه ی چشمات رو دیوار
رو سرم شده یه آوار
همه آرزومه این بار
تو بخوای بیایی پیشم
نفساتو بو کشیدم
طعم زخماتو چشیدم
بد روزگارو دیدم
ولی باز خسته نمیشم
کاش بدونی بی تو اینجا دلم از همه کلافه اس
عصرای هر روز هفته پاتوقش تو کنج کافه اس
یه بغل خاطره داره آلبوم عکساشو بسته
نمی خواد یادش بیاره بس که با یادت شکسته